maandag 25 juni 2012

Het grote doel



Iedere donkere winter gaat voorbij en het licht wint het steeds weer
van de duisternis. Symbolisch voor ons leven. Het licht zal het altijd
winnen van het duister.


Hier een aantal woorden van een oud man, die veel ondervonden heeft
en vreugd en verdriet geproefd heeft en die van jongs af aan gezocht had
naar de zin van het leven. Nu als 85 jarige wil ik troost en hoop
schenken aan wie dat nodig heeft. En ik begin met een citaat van de
bekende schrijver Ernst Hemingway:


"Je kunt een man wel doden, maar niet overwinnen”

Dit raakt de kern van het leven. Wij, mensen strijdend met allerlei
tegenslag, wanhoop, zorg, verdriet, onrecht en verdrukking, zijn niet
geboren om overwonnen te worden. Wij kunnen hooguit strijdend ten
onder gaan, maar als wij het geloof in ons zelf behouden en in het
doel van ons leven dan kan niets of niemand ons overwinnen.


Mijn zoon,die is op 4 maart 2012 aan een dodelijke vorm van kanker
overleden. Maar ik weiger mij door het verdriet te laten overspoelen.
Mijn zoon is wel gestorven, overleden zoals men dat noemt, dus "over
het lijden heen" en zoals God het wilde, maar dood ging hij niet.


Niet één waarlijk oprecht en moedig mens gaat dood! DE DOOD BESTAAT
NIET! Ook voor mij niet. Daarom zal er straks op mijn grafsteen staan;
"IK BEN NIET DOOD MAAR ERGENS ANDERS" Omdat ik weet dat ik dan in de rustplaats van onze hemelse Vader ben, in het Paradijs, zoals beloofd wordt in het Boek van Mormon, Alma 40:11-12.


Ik hou van de 5de symphonie van Beethoven met die beroemde aanvangs-
tonen die in de oorlog als de V in Morseschrift werd gebruikt, maar
ook in gebaar met in V vorm opgestoken vingers, de V van VICTORIE
uitbeeld. Dat draagt ook Beethovens 5 de zo magistraal uit; De moedige
strijd van de mens die vallend en opstaand klimt hoger en hoger, op
weg naar de sterren, ondanks alles wat tegenhoudt, tegenslag en noodlot.
Beethoven zegt zelf van de begin tonen van zijn 5de symphonie: ”Zo klopt het noodlot aan de deur”. Maar wij kunnen dat noodlot tarten omdat wij uiteindelijk zullen overwinnen. Hoe vaak het noodlot aan onze deur klopt, hoe dikwijls de mens vernederd, geslagen en gesmaad wordt, hoe dikwijls onze hoop en verwachting de bodem wordt ingeslagen en wij ter aarde worden neergeworpen, hoe vaak ons geluk door demonische machten wordt afgebroken door oorlog, ramp en vernietiging en wij verdrietig op de puinhopen teneer geslagen liggen, tóch richt de mens zich steeds weer moedig op, hoewel gebeukt en geslagen, om voort en voort te gaan, te klimmen op en op, hoger en hoger, onverzettelijk en vastberaden stap voor stap zet de mens de tocht van het leven voort, steeds omhoog strevend ondanks tegenslagen en verdriet dat hem tijdelijk terug werpt, op naar het einddoel die de glorieuze overwinning is op alle machten der duisternis en krachten die ons naar beneden trachtten te trekken, “terug naar de sterren onze eeuwige bestemming”.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten