Hoop

HOOP

In de Griekse Mythologie wordt verteld over een schone jongedame Pandora geheten. Zij werd door Zeus, de opperbaas der goden gezonden om onheil te brengen onder de mensen als straf voor de diefstal van het vuur door Prometheus, een broer van Epimetheus. Prometheus was de vooruitdenkende, Epimetheus de achterna denkende, een trekje dat ik ook wel eens vertoon. Eerst denken dan doen. Vandaar de scheldnaam Malle Eppie. Pandora bracht een doos vol rampen mee met opschrift NIET OPENEN. Maar de kluns Epimetheus was zo nieuwsgierig dat hij het toch deed onder het motto: "Ik zal wel zien wat er van komt". Terstond ontsnapte alle rampen en onheilen. Maar de dekselse meid Pandora hield het koppie erbij en dacht: "Deksels nog aan toe, gauw het deksel dicht!" zodat de HOOP die op de bodem lag, voor de mensen bewaard bleef.

Hoop. Wat is hoop? Hoop is de tegenstelling van wanhoop. Hoop doet leven. Hoop is het anker van ons levensschip, het houdt ons veilig vast en voorkomt dat de wilde golven van het leven ons losslaan en doen omkomen. De hoop doet ons moedig voortgaan. Het heeft het mensdom ondersteund dwars door de donkere middeleeuwen, gaf kracht ondanks rampen, onheilen en oorlog , ja de hoop overwint zelfs de grootste vijand van de mens: de DOOD.

Hoop is de verwachting dat er iets goeds in het verschiet ligt. Wij koesteren de hoop. Wij leven op de hoop van zegen. Vertrouwen door christelijke deugd op de hoop. Hoop is er ondanks een leven van afwisselend hopen en vrezen. Wij zijn door de geest vol hoop op de vervulling van Gods belofte: "Het eeuwige leven"

Met die hoop trotseren wij de Slang of Satan en zijn bende, die ons op alle mogelijke wijze tegenwerken en kwaad aandoen krachtens de straf die hij kreeg, of opdracht, dat hij het zaad van de vrouw, het mensdom, de hiel moest verpletten. Door die hielverpletter komen wij maar moeizaam voort. Hij bezorgt ons onheil en noodlot. Maar bij alles blijft de hoop, wat er ook gebeurt. In de tweede wereldoorlog stond Engeland alleen tegen de machtige legers van Hitler. Churchil, de leider van Engeland had zijn volk niets anders te bieden dan Bloed Zweet en Tranen. Maar ook hoop op de uiteindelijke overwinning op het Nazibeest, dat hij illustreerde overal waar hij kwam met het V-teken. 4 morsetekens die ook de V van Victorie aanduiden. In geluid Pom, pom, pom, pom. Maar het zijn ook de eerste vier maten van de vijfde Symphonie van Beethoven, waarvan de componist zelf zei: "Zo klopt het noodlot aan de deur."

De hoop blijft met God altijd aan onze zijde. "Als gij dan in nood en benauwdheid tot Mij roept, zegt de Here, zal ik zeggen "Hier ben Ik!"

Hoop is:  "Laat de plechtige ernst van de eeuwigheid steeds in uw gedachten zijn".