TROOST
Ik lijd gebrek door ’t falen van de woorden
waarmee ik spreken wil van wat er in mij beeft.
Ik lijd gebrek aan nooit beleefde dingen
maar die tóch zijn, dat nochtans in mij leeft.
Stil nu mijn hart, stop hunker, wéér de fluister
van oude dingen, van over vage grens,
gekomen tot het Nú en luister
dan naar Zijn lied, dat zingt in ieder mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten