Het is altijd anders dan u denkt. Is er iets waarvan u zegt ” Zie hier dit is iets nieuws, dat weet ik zeker”het was er al in verre tijden die voor ons waren. De mens is van de wieg tot het graf op weg door een mistig land, wankelend en onzeker door een moeras vol verdraaide wegwijzers en dwaallichten. Vaak vergezeld van leidslieden, die de juiste koers trachten te wijzen. Helaas dikwijls misleiders, die bewust of onbewust de mens naar het land verwarring voeren.
Neemt hij op de weg door het aardse tranendal kompas geleerdheid en lamp onderwijs mee, dan is dat geen zekere garantie voor een veilige aankomst. Want tijd en toeval treffen ons allen.
Na de val in het Paradijs stormden ontelbare tegenstellingen op de mens aan. Had hij eerst de zekerheid dat zijn kostje gekocht was en dat niets die eindeloze supervakantie kon onderbreken ( behalve een stommiteit als eten van een verboden vrucht) nu was de zaak drastisch veranderd en moest hij kiezen tussen goed en kwaad, zekerheid en onzekerheid, schijn of waarheid, geloof of ongeloof, eeuwige dood of eeuwig leven.
Wat is zeker? Zeker is dat niets zeker is! Jawel zult u zeggen. Sinterklaas bestaat niet, dat is zeker! Mispoes! Hij bestaat wel. Zelfs meerdere Sinterklazen. Een hele ploeg ministers speelden Sinterklaas op de Antillen deelden 2, 2 miljard euro uit, dat is 20.000 ouderwetse pietermannen per hoofd der bevolking van baby tot grijsaard.
Ik heb een kennis die is verkeersagent, dat is zeker. Weer mis! Hij is medewerker van Nederlands Incasso Bureau, schrijft bekeuringen uit en int boetes voor de Nederlandse staat die nooit genoeg heeft en steeds geld te kort komt. Dat is zeker
Het leven is niet echt, niet zeker”, zeggen sommige filosofen. “”Wij leven in een droom” Maar als ik s’ morgens hijgend als een oud Fordje opsta en mijn likdoorns voel, dan is dat geen droom. Dat is zeker.
Er was eens een man die zeker wilde zijn van de hoofdprijs in een loterij. Wat deed de goochemerd? Hij kocht álle loten op. Zeker is zeker. Maar op weg naar zijn hoofprijs, werd hij getroffen door een blok beton vallend uit een takel en werd op slag zo plat als een briefkaart en op slag dood. Dat was zeker! Maar wie weet of de dood doodzeker is? Daar gaan we weer, niets is zeker. Soms lijken dingen zeker. Toen ik een klein jongetje was meende ik een wereldschokkende ontdekking te hebben gedaan om het mensdom van de dood te verlossen. Daar grijze haren en dood in mijn ogen synonIem waren, was mijn oplossing, “‘ Verf haren zwart en niemand gaat meer dood!” Hoe het met de onsterfelijkheid van kaalkoppen aanmoest, is niet bij mij opgekomen.
O heerlijke onbevangen tijd van de jeugd. Als knaapje werd ik geschraagd door onaantastbare zekerheden.zonder te twijfelen. De ooievaar had mij gebracht, die pikte mij uit de groene kool dat wist ik zeker. Sinterklaas bestond echt. De grove onwaarschijnlijkheid dat een hoogbejaarde over glad beijzelde daken rijdt op een schimmel (ja die knol is me daar geK!) en dat Piet door schoorstenen van een diameter van 15 cm. kruipt, slikte ik vlot als zoete koek. Mijnheer pastoor was een halfgod met relaties bij de hoogste Baas en dat hij een blauwe kop had, kwam van de wijn dat hij tijdens de mis nuttigde, dat was zeker en wat hij vertelde was zeker en waar, hoewel pijnlijk, zoals eeuwig branden in een witgestookte hel als straf voor ondeugende jongetjes die zondags niet in de kerk waren geweest, wat mij toen als 8 jarig knaapje niet in de kouwe kleren ging zitten. Een politieagent was een ontzaglijke autoriteit en nog lang niet gedegradeerd tot publieke P..paal, een object waar tegen geúrineerd kan worden.
Ook op school was ik zo naïef’ om bepaalde zaken voor zeker en waar aan te nemen. Bijvoorbeeld de vaderlandse helden uit de geschiedenis. Leugenachtig als “held” ten tonele gevoerd, hoewel de meeste boeven waren. Zoals een aantal grote zeehelden, die een veredeld soort piraten waren, gesanctioneerd door de Staat op voorwaarde dat die Staat een deel van de buit kreeg. Van Heutz de heldhaftige aanvoerder in de bloedige Atjeh oorlog kreeg een standbeeld. Maar hoeveel vrouwen en kinderen werden onder zijn bevel en verantwoording afgeslacht’? Wij leerden ook de koningen uit onze geschiedenis te eren, zoals de 3 Willempjes, Koning Willem 1, 2 en 3. Maar ga je in het doen en laten van hun koninklijke leven graven dan stinkt dat meer dan een lijk op zolder. Hun weinig koninklijke sexuele escapades waren berucht. Koning Willem 3 werd zelfs vereerd met het spotliedje: Onder zijn navel en boven zijn knie, hangt het “wapen van Willem 3. Ook grote mannen uit onze tijd konden er wat van. Bijvoorbeeld Bill Clinton” de machtigste man van Amerika. Hij raakte in onmacht bij het zien van vrouwelijk schoon, waardoor zijn verstand onder zijn navel zakte. Hij zal de geschiedenis ingaan als “de domme president die zijn gulp niet dicht kon houden” (Citaat van zijn echtgenote Hillary Clinton)
Nog een verhaal bestemd voor personen die tot de zekere betweters behoren en snel klaar staan met simpele oplossingen. De hoofdstad Bern van het hobbelige Alpenlandje Zwitserland, bezit een aantal berenkuilen om de geloofwaardigheid van die naar “beren” genoemde hoofdstad te staven. Een wijsneus en betweter stak zijn eigenwijze steekneus over de rand van een berenkuil en ontwaarde een mannetjes beer, die hunkerende en smachtende geluidjes uitstotend, vergeefs trachtte het vrouwtje van zijn berenbroeder te versieren. Zijn eigen gade, die humeurig ter zijde zat en brommerig de escapades van haar wederhelft bezag, keurde hij geen blik waardig. Helaas een stevig hek was een obstakel op die amoureuze weg en dat verdriet te de berenmannen(meervoud) zeer. Want ook de ander ondernam vruchteloze pogingen om afwisseling op zijn seksuele menu aan te brengen in tegengestelde richting. Voor de toeschouwer was de zaak zeker en klaar als een klontje. Hij stapte doelbewust op de grijze oppasser af en deelde die mede dat de dieren verkeerd gepaard waren.” Verwisseld de dames en de heren zijn volmaakt tevreden”, was zijn knap kosteloos advies.
De bejaarde berenhoeder schudde somber het hoofd, haalde berustend de schouders op en sprak, ” Dat heeft geen zin mijnheer. Doen we om de drie maanden. Maar na een dag of wat is het nieuwtje eraf en begint het gelazer van voren af aan” .
Voelt u wat ik bedoel? De oplossing is niet altijd berengoed en zeker.
Niets is zeker. Toch. . .die blauwe envelop met gepeperde aanslag vanmorgen in mijn brievenbus was echt geen droom. Dat was zeker. Maar, of ik hem betaal mijnheer de Inspecteur? Dat is nog lang niet zeker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten