Zuurdesem

Ziet toe en wacht u voor de zuurdesem der Farizeeën” (Matth. 16:6)
Deze striemende uitspraak van Christus was gericht tegen de huichelachtige en leugenachtige Farizeeën en Joodse schriftgeleerden in Zijn tijd. Lieden die zich mooier voordeden dan zij waren, die de mensen ondraaglijk lasten oplegden, maar zelf geen hand uitstaken.
Woorden die nu nog meer toepasselijker zijn in de wereld waarin wij nu leven. Dit is de wereld geworden van de “gist”, de zuurdesem uit de Bijbelse tijd. Wat doet gist? Die laat materie er groter en gewichtiger uitzien dan het werkelijk is. Een weinig gist doet het deeg rijzen, blaast er kleine luchtbelletjes in waardoor het brood groter lijkt. Maar het gewicht blijft hetzelfde. Dus is het onwaar. Zo gaat het ook in de wereld. Een wereld die grotendeels functioneert door en steunt op “onwaarheid” op LEUGEN, BEDROG, MISLEIDING, OPGEBLAZENHEID, SCHONE SCHIJN. Het bepaalt vrijwel alle menselijke handelingen. Een economie zonder leugen en reclame (de mooi versierde leugen) kan niet bestaan. De politiek stoelt voor een groot deel op grote en kleine onwaarheden. Religie idem.
“Geloof alleen maar”, zeggen predikers, “en je zult gered worden”. Maar dat is niet waar! Ook al klinken de woorden aangenaam en makkelijk.
De liefde is doorspekt met kleine, lieve leugens. “Zeg dat haar mond zo lief en klein is, ook wanneer het een ravijn is, want als we waarheid spreken gaan, heeft de liefde afgedaan” heet het in een liedje.
Dan de leugen der cosmetica. Ik haat cosmetica! En alles wat aan glitter, schitter, nep, kolder, folder, crème en zwendel uit haar keuken komt. De myriaden potjes, tubes, flesjes, flacons, de tankwagens vol geur- en kleurwerk en shampoos, die volgens de STER-reclame de vrouwen zo’n prachtig glanzende haardos verschaft. Een pure leugen! Ontelbare vrouwen lopen met doffe, dorre koppen rond, glansloos gewassen, doordat zij de natuurlijke vetten (die echt glans geven aan het haar) fanatiek hebben weggeshampood. Lieve dames, volg de raad van een (vaak dwaas) man. Borstel, borstel, borstel! 100 keer en dat tweemaal per dag. Tot uw hoofdhuid ervan gloeit. De schitterende glans van uw haardos zal dan uw shamponerende seksegenoten doen verbleken en knarsetanden van afgunst. Kwak al die dure shampoos weg of bak er pannenkoeken in.
Ik zag in het ziekenhuis een zwaar zieke jonge vrouw. Waar kermde zij om? Om een dokter? Nee. Om een shampoobeurt! Dat werd haar op bed gegeven met veel gespetter en geplens. Ik vond dat een grote dwaasheid. Had zij niet iets beters kunnen wensen?
Nogmaals een raad van een (vaak dwaas) man: wilt u mooi zijn? Leef gezond. Beweeg veel. Eet gezond, veel fruit, groente en volkorenbrood. Eet honing, een oeroud medicijn. Stop met het schadelijk roken en drinken van alcohol en sloten koffie. Wist u dat cafeïne 24 uur in uw nieren blijft?
Nog even over die vermaledijde cosmetica. Wist u dat de hoofdingrediënten bestaan uit: loog, vet, walvistraan en vaseline? Dat het een mooi kleurtje, lekker geurtje, exotisch naampje krijgt en…een duizendvoudige prijsverhoging van het paar centen kostprijs voor die grondstoffen. Dat u door de reclame belogen en belazerd wordt?
Die reclame is een volle neef van Satan, de vader der leugen (Johannes 8:44) Het liegt u voor dat het bier zo heerlijk en helder is, maar vertelt niet dat dit komt door een weinig (giftig) arsenicum. Dat wijn zo smakelijk en zoet aan het gehemelte is. Maar dat beenderzwart (!!) de droesem uitfiltert en antivries zoetheid geeft. “Eet meer vlees” roept de reclame en toont ons heerlijk rood sappig vlees, dat echter rood gemaakt is door kleurstoffen. Het vertelt niet, dat veel vlees eten schadelijk is, omdat het dagenlang in uw 6 meter lange darmstelsel bivakkeert bij een temperatuur van 37 graden; ideale voedingsbodem voor botulisme. Maar goed, eet en drink met vreugd en met maat uw biefstukje, omdat matigheid de sleutel is tot geluk. (Dat vertelt de reclame u niet)
De leugen fluistert u ook milieusprookjes in. Ik zie, ik zie wat u niet ziet! Wat zie je dan? Een gat in de ozonlaag! Ik ruik, ik ruik wat jij niet ruikt! Wat ruik je dan? Strontverspreidende stinkboeren! Verstikkende uitlaatgassen. Daardoor stervende bossen en broeikaseffecten. Ik weet wat u niet weet. Wat weet u dan? Dat als wij zo doorgaan de wereld binnenkort ten onder gaat!
Maar ik voel, ik voel wat u niet voelt! Wat voelt u dan? Dat zij ons”belatafelen”(Bargoens voor belazeren) dat lepe, uitgekookte lieden, ons “besseibelen” (Bargoens voor in de maling nemen) dat goocheme “gasters”(soort parasieten) die van het milieu een Big Business hebben gemaakt ons in de “heupzwaai” nemen en de zaak zwáár overdrijven.
Heerlijk sappig fruit! Gaaf en smakelijk! Maar dat is niet waar! Het meeste fruit is “aggenebbish”(Bargoens voor van slechte kwaliteit) Bedrog, zuurdesem, schone schijn. Uitgezonderd biologisch gekweekt en onbespoten fruit is fruit niet meer wat het vroeger was. Toegegeven, op het oog ziet het er prachtig uit, maar in werkelijkheid heeft het weinig sap en smaak! Appels zijn kunstmatig opgepept. Ze hebben zacht vruchtvlees, holle klokhuizen, snel beurse plekjes, maar hun kleurig, glanzend uiterlijk doet anders vermoeden. Maar het is schijn! Ze zijn zo gekweekt, dat veel vruchten aan één laag boompje groeien. Dat gaat ten koste van de kwaliteit. Maar met mooi (bespoten) jasje lijkt het heel wat. Waar zijn de heerlijke gave appels uit mijn jeugd gebleven? De rinsige harde goudrenetten, rode sterappeltjes, notarisappels, maagden- en juttenperen? Weg. Verdwenen en vervangen door Ersatz, illusionair en inferieur fruit, loze bevrediging van een dolgedraaide consumptiemaatschappij, die het waarachtige veracht en knielt voor smakeloze schone schijn. Met een (appel) uit een hedendaagse groentewinkel zou Eva zich nóóit hebben laten verleiden!
De leugen zegt dat wij Aids kunnen bestrijden met condooms, maar vertelt niet, dat de beste aids-bestrijding een kuis en moreel hoogstaande levenswandel is, met één partner en eerzaam huwelijk.
De leugen doet al intrede bij de geboorte. De ooievaar heeft je gebracht, die pikte je uit de groene kool! Dan verschijnt Sint Nicolaas, een eerbiedwaardig man, maar… een leugen. Alleen al die grove onwaarschijnlijkheid van dat geklungel op de daken. Een hoogbejaarde rijdt met een schimmel (ja die knol is me daar gek!) over gladde, puntige, beijzelde daken en Piet kruipt door schoorstenen met een diameter van 15 centimeter. Dat ik dáár als kind nog in trapte!
Dan verschijnt de leugen in ernstiger vorm en groeit gelijk met ons op. Op school leren wij zaken voor wáár aan te nemen en als zoete koek te slikken, hoewel ze pertinent niet waar zijn. Bijvoorbeeld de “helden uit de Vaderlandse Geschiedenis”. Leugenachtig als held ten tonele gevoerd, hoewel zij merendeels grote boeven waren. Idem de zeehelden, een veredeld soort piraten, gesanctioneerd door de Staat, op voorwaarde dat die Staat een deel van de buit kreeg. Van Heutz heeft zijn standbeeld, omdat hij heldhaftig aanvoerder was in de Atjeh-oorlog. Maar hoeveel vrouwen en kinderen kwamen daarbij om? Door zijn toedoen en bevel?
De leugen kan de kleine man, maar ook de grote vellen. Bill Clinton, de machtigste man van Amerika, raakte in onmacht bij vrouwelijk schoon, waardoor zijn verstand onder zijn navel zakte. Hij zal de geschiedenis ingaan als “de domme president die zijn gulp niet dicht kon houden” (Hillary Clinton) Hij maakte het nog erger door het volk te tonen en vooral de jeugd wiens voorbeeld hij dient te zijn, hoe goed hij liegen en draaien kan.
“Er is niets nieuws onder de zon”, zegt Prediker 1:10. Hoe waar! Sjoemelen, draaien en proberen seksuele overtredingen te verdoezelen. Daar kon Koning David, de man naar Gods hart, wat van. Satan, de Lasteraar en Aanklager, had er onbedaarlijk plezier in. Davids escapade met de schone Bathseba, de vrouw van de Hethiet Uria, was een koning onwaardig.
(2 Samuel 11 en 12) Niet minder dan indirecte “moord” pleegde David. Hij had zijn koninklijke macht misbruikt (een soort Bill Clinton uit de oudheid) om Bethseba in zijn bed te krijgen. Maar zij raakte een beetje zwanger! Foutje! Dan verzint David een weinig fraaie oplossing. Hij laat Uria (die in de strijd aan het front was) naar huis komen in de hoop, dat die gemeenschap met zijn vrouw zou hebben, opdat zo het “vlekje” uit Davids blazoen zou worden weggepoetst. Maar de rechtlijnige Uria legt zich ten ruste bij de knechten van David. Reden? Het was volgens de goddelijke Israëlische wetten verboden, voor een man in de strijd, seksuele gemeenschap met zijn vrouw te hebben. Zelfs toen David hem de volgende nacht vooraf dronken voerde, denkend “als hij dronken is, zakt zijn verstand wel in zijn ballen,” bleef Uria de geboden trouw en standvastig. Ten einde raad laat David Uria, via zijn bevelhebber Joab, opstellen in het heetst van de strijd, op een plek waar hij 90% kans had te sneuvelen. Dat gebeurt prompt.
Maar de profeet Nathan verwijt hem dat hij de “tegenstander” van God zeer heeft doen lasteren en dat moet God de vader verdriet hebben gedaan. Hoe trots was Hij niet op David, de man naar zijn hart! Hoe voelt een vader zich na zoiets? Ik heb een zoon waar ik trots op ben. Eerlijk en betrouwbaar, met een hoge positie bij een bank. Hoe zou het mij verdrieten als die plots bankfraude pleegde!
Alles is schijn! Zelfs als wij opzien naar de hemel, naar de onaantastbare sterren, dan zien we geen werkelijkheid, maar schijn. Onbereikbaar ver ook al spreekt men protserig van “Reizen door het Heelal”. Daar komen wij (in dit leven) nooit! Ook al zouden wij reizen met de snelheid van het licht. In de tijd die we nodig hebben om “een-en-twintig- twee-en- twintig” uit te spreken, zou ons voertuig dertien maal om de aarde (omtrek ca. 40.000 kilometer) getold zijn. Wilt u liever naar een warm oord? De zon? Dan duurt het reisje 8 minuten en naar het koudste eind in ons zonnestelsel (Pluto) 4 uur. Voor een tocht naar de buurvrouw van onze zon, Alfi Centauri, kunt u beter flink wat lunchpakketten meenemen, want u bent 4 ½ jaar onderweg. Dat alles met die lichtsnelheid van 300.000 kilometer per seconde.
Maar als u, daar aangekomen, meent echt een reis in het Heelal gemaakt te hebben, moet ik u teleurstellen. U bent één centimeter aan die sprong toegekomen.
Als we naar de sterren en de melkwegstelsels kijken, dan zien we in werkelijkheid een drogbeeld. Naar iets wat er miljoenen, ja miljarden jaren geleden zo uitzag, zoals wij het nu zien. Wij kijken dus in een ver, ja zéér ver verleden, want het licht van die verre sterren en sterrengroepen is miljoenen, ja miljarden jaren geleden (met de snelheid van 300.000 kilometer per seconde) naar ons vertrokken. En… misschien zijn ze er al helemaal niet meer!!?? Hoe kan dat nou?
Wel, als bijvoorbeeld de kern van ons Melkwegstelsel, waar wij met ons zandkorreltje aarde ergens aan de buitenrand deel van uitmaken, plots zou exploderen, dan zou het ongeveer 30.000 jaar duren eer wij daar iets van zouden zien en… merken. Want dan vergaat ook onze wereld.
Bingo! Dat is een geruststellend gevoel! Nou, dan hebben wij nog even de tijd. Al weer mis! Want misschien is die ontploffing 29900 jaar geleden gebeurd en zullen wij dat binnenkort wel merken!